یکی از مهمترین کشورهای حوزه آمریکای جنوبی در عرصه تولید انواع انرژی کشور برزیل میباشد. منابع تولید انرژی در برزیل به سه بخش انرژی هیدروکربوری، انرژی هستهای و انرژی هیدروالکتریک تقسیم میشوند و سهم هر یک از این بخشها در سبد انرژی این کشور به ترتیب به ۸/۸۷، ۴/۱۱ و ۱ درصد تقسیم میشود. بر اساس دادههای شرکت BP برزیل در سال ۲۰۱۵، از نظر مصرف انرژی در رتبه هشتم در سطح جهان و در رده سوم در سطح قاره آمریکا (بعد از کشورهای آمریکا و کانادا) قرار گرفته است و کل مصرف انرژی اولیه این کشور نسبت به دهه گذشته بواسطه دستیابی به یک رشد اقتصادی پایدار تقریباً به میزان دو برابر افزایش یافته است.
بررسی حکمرانی نفت و گاز برزیل نشان می‌دهد گرچه اختیارات دولت در این صنعت بسیار زیاد بوده اما همه اختیارات تنها به یک بخش داده نشده است و برزیل توانسته بین سطوح مختلف حمکرانی، در داخل ساختار دولتی خود تفکیک قائل شود تا از این طریق از عملکرد بهینه صنعت نفت و گاز اطمینان حاصل کند. همچنین بررسی تغییرات ساختار حمرانی برزیل نشان می‌دهد این شرکت به تدریج از انحصار شرکت دولتی در حوزه‌های اکتشاف و توسعه کاسته است اما همچنان بحث بهرهبرداری یا اپراتوری میادین نفت و گاز برزیل در انحصار پتروبراس است.
در حوزه برق نیز اکثر عملیات تولید تا انتقال و توزیع برق برزیل در اختیار شرکت الکتروبراس، که شرکتی دولتی است، قرار دارد. با این وجود برزیل تلاش کرده تا با فروش بخشی از هام این شرکت در بورس‌های داخلی و بین‌المللی شفافیت را در فعالیت‌های این شرکت افزایش دهد تا کارامدی آن افزایش یابد.
درمجموع می‌توان نتیجه گرفت که گرچه اکثر فعالیت‌های تصدی‌گری حوزه انرژی در برزیل در اختیار شرکتهای دولتی است اما این کشور تلاش کرده تا با ایجاد نهادهای سیاستی و تنظیم‌گری مستقل و متعدد و ورود شرکتهای دولتی به بورس از فساد و ناکارآمدی در این شرکت‌ها جلوگیری کند، رویکردی که باتوجه به دولتی بودن بخش انرژی در ایران، می‌توان درس‌آموزه‌‌های بسیاری برای اصلاح ساختار حکمرانی انرژی کشور داشته باشد.
