با وجود مزایای مختلف، توسعه نیروگاههای اتمی بزرگ همواره با چالشها و موانع مهمی روبهرو بوده است. کاهش قیمت سوختهای فسیلی مانند نفت و گاز طبیعی، هزینه پایینتر ساخت نیروگاههای با سوخت گاز طبیعی، رشد فناوری و کاهش هزینه تولید برق توسط انرژیهای تجدیدپذیر و هزینه ساخت بالای راکتورهای هستهای و مشکلات تأمین مالی در شرایط رکود اقتصادی، نگرانی در مورد رشد و گسترش سلاحهای هستهای و پسماندهای هستهای، نگرانی از بروز مجدد حوادث هستهای نظیر چرنوبیل اوکراین و نیروگاه فوکوشیما ژاپن، پایین بودن مقبولیت عمومی و حساسیت بالا به نرخ تنزیل از جمله دلایل اصلی کاهش جذابیت برق هستهای در مواجهه با سایر حاملهای انرژی در جهان میباشد. راکتورهای قدرتِ متعارف به دلیل ظرفیت بالا از انعطافپذیری کمی در بهرهبرداری و انتخاب محل نصب برخوردار هستند. مجموعه عوامل فوق باعث شده تا ایده ساخت نیروگاههای اتمی کوچکتر مدنظر قرار گیرد. نیروگاههای با ظرفیت کمتر از ۳۰۰ مگاوات که تجهیزات اصلی آن به صورت ماژولار در کارگاه ساخته شده و با انتقال به محل نصب مونتاژ میشوند، با عنوان نیروگاههای اتمی کوچک ماژولار شناخته میشوند.