طبق معاهده پاریس کشورها برای محدود کردن افزایش دما تا ۲ درجه توافق کرده‌اند و متعهد شده‌اند اقدامات تکمیلی برای کاهش دما تا ۱.۵ درجه را نیز در دستور کار داشته باشند. در سناریوی ۱.۵ درجه جهان در سال ۲۰۵۰ باید ۷۰ تا ۹۵% کاهش نشر داشته باشد و در سال‌های ۲۰۶۰ تا ۲۰۸۰ به صفر برسد. برخی کشورها عقیده دارند که میزان کاهش نشر تعیین‌شده تا سال ۲۰۵۰ برای جلوگیری از گرمایش جهانی کافی نیست. به همین دلیل هدف‌گذاری نشر خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ را انتخاب کرده‌اند. نشر خالص صفر به معنای آن است که میزان جذب و نشر کربن با هم برابر باشند.
مفهوم این هدف برای بخش انرژی در سطح جهانی چه خواهد بود؟ برای رسیدن به هدف فوق باید از سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۳۰ میزان انتشار ۴۵% کاهش داده شود که بیشترین بخش آن مربوط به حوزه انرژی خواهد بود.
برای رسیدن به انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ اقدامات موردنیاز فراتر از سناریوی توسعه پایدار باید باشد. تغییرات در تمام بخش‌های انرژی باید به‌صورت هم‌زمان انجام گیرد و از هیچ اقدامی غفلت نشود. تقاضای انرژی باید از سال ۲۰۱۹ تا سال ۲۰۳۰، ۱۷ % کاهش یابد درحالی‌که اقتصاد جهان در این بازه دو برابر خواهد شد. در این مسیر عوامل اصلی مربوط به حداکثر سازی استفاده از برق و رشد بهره‌وری با استفاده از تغییرات رفتاری در مصرف‌کنندگان انرژی است. در این بازه مصرف زغال سنگ باید ۶۰% کاهش داشته باشد و به سطح استفاده دهه ۱۹۷۰ برگردد.
